عشقته صدفه البارت الخامس عشر
الفصل الخامس عشر
وقفنا البارت إللى فات لما ليليان كانت بتعدى الطريق ومره واحده عربيه وقفت قدامها
صاحب العربيه خرج منها
ليليان بصدمه : انت !!!!!
الشخص : ازيك يا ليليان
ليليان : عاوز ايه يا ادهم
ادهم : عامله ايه
ليليان : بقيت زى الزفت لما شوفت وشك يا اخى واخفى من وشى عشان اعدى
ادهم : انا كنت عاوز اشوفك اصلا عشان عاوزك فى موضوع
ليليان : مينفعش كدا يا استاذ ادهم وسع لو سمحت
ادهم : طب قولى لبباكى ان انا هاجى اتقدملك
ليليان بصدمه : تتقدم لمين يا اهبل انت انا مخطوبه اساسا
ادهم اضايق لما عرف ان ليليان اتخطبت بس اخفى ضيقه بسهوله : والله اصل انا كنت مسافر ومعرفش اخر الاخبار ومين سعيد الحظ بقا
ليليان وجدت فرصتها انها تقوله مين العريس مع انها كانت متضايقه انها واقفه معاه : دا انت فعلا متعرفش انا اتخطبت لعمر ابن عمتك والخطوبة كمان يومين
ادهم بصدمه : عمر
ليليان : اه عمر وبعد اذنك وسع بقا ومش عايزه اشوف وشك تانى
رحلت ليليان وادهم اتعصب جدا لما عرف ان عمر خطب ليليان وركب عربيته وقرر يذهب إلى عمر
عند ليليان كانت متضايقه جدا وكانت بتفكر تقول لعمر وسيلا ولا لأ بعد تفكير طويل قررت متقولش لحد وقالت لنفسها اكيد ادهم مش هيتعرضلى تانى
فى يوم الخطوبه
الميكب ارتست وصلت واصدقاء ليليان وسيلا وياسمين وكله مع ليليان فى الغرفه
امانى : ليلو بقت عروسه يا عيال هههههههههه
شفق : دا احنا لازم نزغرط بقا
ليليان : استنى يا بت ازغرط معاكى
شفق : يلا يا قلبى هههههههههه
شفق وليليان : لولولولولولولوى لولولولولولولولولولولوى
الاء : الله عليكو بجد معانا مواهب فظيعه ههههههه
سيلا : يلا عشان عمر هيوصل كمان شويه
ليليان : انا خلصت خلاص اصلا يا بنتى انا حلوه من غير ميكب اساسا
ياسمين : بعشق التواضع بتاعك يا ليلو هههههههههه ربنا يزيدك يا بنتى
سيلا : هيزيدها اكتر من كدا هتفرقع من التواضع هههههههههه
ليليان : بقولكو ايه انا مش عايزه استظراف انا صاحبه الليلة دى
امانى : العروسه بقا وكدا هههههههههه
آيات دخلت الغرفه : يلا يا ليلو اجهزى عمر وصل
ليليان بتوتر : ما تخليه شويه مش عايزه اطلع
سيلا : يلا يا هبله هههههههههه
طلعت ليليان من الغرفه ومحمود مسك ايدها ودخل بيها الصالون سلمت على ليلى وابراهيم ووالده ادهم
وقعدت بجوار عمر بس فيه مسافه بينهم
عمر : أخبارك يا ليليان
ليليان : الحمد لله بخير وانت
عمر : بقيت كويس لما شوفتك
ليلى جلبت الدبل وعمر لبس ليليان الدبله وكانت فرحانه جدا بس حاولت متبينش
عمر : الفستان حلو عليكى علفكره
ليليان بخجل : شكرا
ليليان كانت ترتدى فستان عباره عن ( فستان وردى غامق منفوش وطرحه من نفس اللون )
امانى : بصوا بقا هنا عشان اصوركو
لسه امانى هتصور لقت شخص بيتكلم من وراها ولما ركزت فى الصوت عرفته ولفت بوجهها عشان تتاكد
محمد : انتو هتصوروا من غيرى
عمر : ما انت إللى إتأخرت اعرفكو يا جماعة محمد ابن عمى دكتور صيدلى
محمود : اهلا يا بنى نورت
محمد : تسلم يارب
الاء كانت راحه تقفل الباب ومحمد وقفها
محمد : استنى حضرتك اخويا جاى ورايا
بمجرد ما محمد انهى كلامه وجدت الاء شخص طويل قدامها
محمد : تعال يا فارس...فارس يا جماعه اخويا قدى بس مش تؤام هو فى كليه حربيه
محمود : اتفضل يا بنى هيا العيله كلها حربيه ولا ايه عمر وانت حربيه وابراهيم قوات مسلحه ههههههههه دا احنا كدا المفروض نفتح شركه امن
ابراهيم : هههههههههه اه والله
فارس الوقت دا كله كان باصص على الاء وهيا لاحظت دا و اتوترت جداا وشفق شافته
شفق : أخينا دا مبلحق ليكى كدا ليه
الاء بتوتر : وانا مالى هو انا قولتله بحلق
شفق بخبث : شكل كدا فى خطوبه فى شلتنا قريب هههههههههه
الاء : بس يا غتته وامشى روحى عند ليليان متقفيش جنبى
شفق : هههههههههه خلاص خلاص
شغلوا اغانى والكل مشى بس عمر قعد مع ليليان
عمر : ليليان عاوز اخد رايك فى حاجه
ليليان : اتفضل يا عمر
عمر : ايه رأيك نكتب الكتاب بعد ما اخلص الكليه علطول
ليليان : بس انا فى طب يا عمر يعنى سبع سنين انا كنت ناويه اخلص وبعدين نكتب الكتاب
عمر : حرام عليكي يا شيخه عايزانى استنى سبع سنين بحالهم يا مفتريه
عمر : انا لو كتبت الكتاب وانا فى الكليه وعملنا فرح هتشغل عن الدراسه وهضطر اسيبك واسافر اسكندريه عشان الكليه وانا مش عايزه كدا
عمر بخبث : قصدك مش عايزه تسيبينى
ليليان بتوتر : ها لا لا مش قصدى كدا انا قصدى ان الجواز وكدا مسئوليه ومينفعش اسيب بيتى ترم او سنه بحالها
عمر : طب ايه رأيك نمسك العصايه من النص يعنى تكتب الكتاب وبلاش فرح علطول ....انا عاوز كتب كتاب عشان اتعامل معاكى براحتى فهمتى ميبقاش عليا قيود وبصراحه القيود بتاعه الخطوبه دى انا مضمنش نفسى فيها
ليليان بخجل : يعنى ايه متضمنش نفسك فيها
عمر بضحك : أولا بطلى تحمرى كدا كل ما اكلمك ثانيا هفهمك انا مضمنش نفسى فيها بس بعد كتب الكتاب
ليليان : ماشى بس كتب كتاب بس لكن الفرح هنبقى نقرر بعدين
عمر : ماشى يا لولا
ليليان : مين لولا دى معلش
عمر : دلعك دلع اسم ليليان
ليليان : لا معلش اسمى ليليان مش لولا بعد كتب الكتاب ابقى قول إللى انت عاوزه ماشى يا حضره الظابط
عمر بضحك : ماشى يا حضره الدكتوره
محمود دخل الصالون : عاملين ايه
عمر وليليان : الحمد لله بخير
عمر : عمى محمود كنت عاوز رأي حضرتك فى حاجه.....انا عايز اكتب الكتاب علطول بعد ما اخلص الكليه
محمود : بصراحه الموضوع ده فى ايد ليليان هى إللى تقرر ..ايه رايك يا ليلو
ليليان : انا قولتله ان هيبقى كتب كتاب بس لكن الفرح هنبقى نقرر او نستنى شويه عشان الكليه واعرف اركز فيها
محمود : ماشى على خيره الله ان شاء الله يا عمر بعد الكليه نكتب الكتاب بس
عمر : تمام استأذن انا بقا سلام عليكم
محمود وليليان : وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
بعد ما عمر مشى محمود ندا ل ليليان
محمود : الف مبروك يا حبيبه بابا والله وكبرتى يا ليلو وبقيتى عروسه
ليليان بخجل : الله يبارك فيك يا احلى بابا
محمود باس راسها : ربنا يتمملك على خير يارب ويبعد عنك كل المشاكل والحزن ميدخلش حياتك ابدا وانا واثق ان عمر عمره ما هيزعلك
ليليان قبلت يديه : يخليك ليا يا احلى واحن بابا ...يلا تصبح على خير
محمود : و انتى من اهل الخير يا حببتى
دخلت ليليان الغرفه وابدلت ملابسها وجلست على المكتب وفتحت دفتر مذكراتها وكتبت
أُُحبك و حبك يسري في دمي،
أحبك وحبك يسكن في كل غُرف قلبي،
أحبك وحُبُك يُسيطر على كل أجزاء عقلي،
أحبك وكلمة أحبك تبدو قليلة لوصف الجنون الذي يعيشه قلبي عند رؤيتك!
أحبك وحبك يمدني بالحرارة في أبرد أيام الشتاء ، ويمنحني منبعا من الانتعاش والسرور في اسخن ايام الصيف
أحبك يامن جعلت قلبي يدق بدون خوف أو آلام،
أحبك يامن أحب!!!!!
أحبك،
ومضت فى النهايه باسم ( حبيبى عمر )
وقامت نامت وقبل ما تغمض عنيها نظرت إلى الدبله وقبلتها وابتسمت.....
فى صباح يوم جديد أثناء آذان الفجر استيقظت ليليان وايقظت سيلا وصلوا الفجر وناموا
فى الساعه التاسعه صباحا استيقظت ليليان وسيلا وخرجوا وجدوا اياد بالخارج مع محمود
محمود : تعالى يا سيلا ليليان كان بيكلمنى فى كتب الكتاب وعايز يحدده
سيلا بخجل من نظرات اياد : إللى حضرتك تشوفه يا بابا
محمود : طب انا هعمل تليفون على ما تتفقوا
خرج محمود وتبقى اياد وسيلا فى الصالون
اياد : ها يا ستى عاوزه كتب كتاب امته
سيلا : اكيد بعد ما انت تخلص كليتك صح اكون انا خلصت صح كدا
اياد : منها لله الكليه انا ايه إللى دخلنى الكليه دى بس ياربى
سيلا كانت لسه هترد بس ليليان دخلت الصالون
ليليان بضحك : انت بتندب حظك ولا ايه يا اياد نصيبك بقا واساسا انت مكنتش تعرف انك هتخطب القمر اختى صح ولا لأ هههههههههه
اياد : من ناحيه بندب حظى يبقى اه فعلا ومن ناحية مكنتش اعرف ان هخطب القمر اختك وهيا فعلا قمر فعلا مكنتش اعرف لو كنت اعرف كنت دخلت هندسه هههههههههه
ليليان : طب بس عشان فيه ناس قلبت طماطم هنا
اياد : اه ما انا واخد بالي هههههههههه
سيلا بخجل : بس يا بت طب ما انتى عندك عمر مستعجل اوى على كتب الكتاب وكان بيقول لبابا إمبارح انا هخلص الكليه من هنا هنكتب الكتاب لزق من هنا هههههههههه
ليليان وهيا تخرج من الصالون : بس يا غتته اسكتى
اياد : يلا سلام عشان احضر شنطنى عشان مسافر بكره
سيلا : تروح وترجع بالسلامة ان شاء الله
اياد بنظره حب : تسلميلى يارب ومنحرمش من الدعوه الحلوه دى ابدا
سيلا بخجل :احم يلا سلام
عند شفق كانت نازله تشترى هدوم واتصلت ب ليليان و امانى والاء ونزلوا مع بعض فى المول
ليليان : عاوزين نشترى هدوم حلوه عشان الترم الثانى يا حلوين
شفق : بتفكرينى ليه حرام عليكي
الاء : يابت انتى مش عايزة تروحى جامعه خالص يا فاشله
امانى : احنا بنزلها بالعافيه الصبح هههههههههه بتبقى لازقه فى السرير اكنه ابنها هههههههه
ليليان : كنا مفكرين ان الكليه راحه عن الثانويه طلعت شقلطه و بهدله وحياتك
شفق : ودا ينطبق عليه اغنيه شقلطونى فى بحر بيره ههههههههههه
امانى : او عايم فى بحر الغدر هههههههههه
الاء : انتو بتذاكروا ولا بتحفظوا اغانى يا عيال
ليليان : ايه السؤال الغريب دا يا لولو اكيد بنحفظ اغانى
وصلوا المول واشتروا هدوم كتير وبعد ما تعبوا قعدوا فى مطعم
ليليان : ايه رايكو نجيب بيتزا
امانى وشفق والاء : ماشى روحى اطلبى بقا يا شفق
شفق : هو انا الصبى بتاعكو ولا حاجه وانا معرفش
ليليان : يا شوشو بقا دا انا عروسه وكدا متزعلينيش
شفق : انتى ليه محسسانى انك خدتى جايزه نوبل يا شيخه اقعدى فى حته بقا
الاء : يلا يا بت قومى
شفق : حاضر يا باشا ههههههه
قامت شفق وطلبت الاكل ووقفت على ما تخده وجه بعدها شخص طلب اكل بس مهتمتش
الجرسون اعطى للشخص الطلب قبل شفق وهى اتضايقت لانها بقالها كتير واقفه
شفق : لو سمحت انا إللى جايه قبله يعنى اخد قبله انا استنيت كتير جدا مش معقول كدا
الشخص : عادى يا انسه يعنى
شفق نظرت ليه وعرفته فورا : انت
الشخص وهومروان : شفق صح انتى صاحبه ليليان خطيبه عمر صح
شفق : اه فى حاجه حضرتك وانت اتفضل هاتلى الاكل خلينى امشى
اخذت الاكل ومشيت
وصلت عند ليليان والاء وامانى وكانت متعصبه
ليليان : مالك شكلك هتفرقعى
امانى : تفرقع بس دى بطلع دخان من ودانها يا بنتى
الاء : بس يا بت انتى وهيا مالك يا شوشو
حكت ليهم الحوار إللى دار بينها وبين مروان
ليليان : مروان يبقى اكيد عمر معاه هنا
شفق : شوفوا البارده انا متعصبه وهي بتدور على سى عمر بتاعها
امانى بتكتم ضحكتها : خلاص يا شوشو اهدى وانتى يا ليليان مش وقت عمر
الاء : بقولكو ايه انا جعانه يلا ناكل بدل ما اكل أيديكم انتو حرين
شفق بضحك : يلا يا بنتى بدل ما تتعشى بينا هههههههههه
وهما بياكلو وجدت ليليان عمر جاى عليها ومعاه مروان
عمر بابتسامة : ازيك يا ليليان
ليليان : ازيك يا عمر
عمر : خلصتو ولا لسه وراكو حاجه هنا
ليليان : لا خلصنا وماشيين اصلا
عمر : طب يلا هوصلك
ليليان : لا لا مينفعش روح انت واحنا هنروح زى ما جينا
عمر : لا طبعا مينفعش طب ثوانى هتصل ب عمى محمود
اتصل عمر ب محمود ووافق انه يوصل ليليان
عمر : اهو وافق و ملكيش حجه يلا وهاتى صحابك
ليليان : تمام يلا يا بنات
الاء وامانى مشيوا مع ليليان وشفق كانت بتلم حاجتها من على طربيزه المطعم ولسه هتمشى لقت مروان وقف قدامها
مروان : قبل ما تقولى حاجه انا اسف والله بس مكنش قصدى اضايقك انا فكرتها عادى والجرسون ادانى الاكل وخدته وخلاص ومركزتش انا اسف مره تانيه يا شفق
لما مروان نطق اسمها وجدت قلبها بيدق بسرعه : خلاص عادى ولا يهمك عن اذنك
مشيت شفق وقلبها بيدق بسرعه وراحت عند ليليان وركبت معاها ورا
عمر و مروان كانوا فى الامام
وكلهم فى الخلف
عمر كان كل شويه يوتر ليليان ويبصلها فى مرايه العربيه و مروان كان بيبص لشفق وكانت ملاحظه
كل واحد وصل بيته وعمر طلع مع ليليان يسلم على محمود
عمر : انا جاى اسلم على حضرتك عشان مسافر بكره بقا
محمود : ترجع بالسلامه ان شاء الله يا عمر
عمر : إن شاء الله مع السلامه سلام يا ليليان
ليليان : سلام
فى اليوم التالى بدايه الترم الثانى سافر عمر واياد و مروان
عمر واياد كليه الحربيه
مروان وادهم كليه الشرطه
ليليان وشفق امانى والاء سافروا اسكندريه عشان الكليه
وسيلا رجعت كليتها
ليليان كانت قلقانه اوى على عمر وفكره أنها تخسره كانت بتجننها وتخليها تعيط
ليليان : يا جماعه انا هنزل اتمشى شويه على البحر
امانى : دلوقت يا ليلو الوقت اتأخر
شفق : طب حد يجى معاكى ؟؟؟؟
ليليان : لا لا انا عايزه انزل لوحدى مخنوقه شويه
الاء : خلى بالك من نفسك يا ليلو
ليليان وهيا تغلق الباب : حاضر يا حببتى
نزلت ليليان واتمشت وقعدت على البحر وبكت كتيررر لحد ما هديت شويه وطلعت دفتر مذكراتها من شنطتها وكتبت
و الله ما أحببت أحد كما أحبك
لا أهتم بماضيك ما يهمني هو أن أكون مستقبلك
عيناك كشوارع القدس ألف عدو يتمنى إحتلالها
كل يوم أقضيه معك يصبح من أحلى أيام حياتي
اقولها بصوت عال : أدمنت حبك و حرموني تعاطيك
أنت ملكي و ملاكي و جزء من أملاكي
أنت وحدك من يشغل بالي نهارا ويبكيني ليلا
عجبا لك يا قلبي تبكي شوقا لمن أبكاك حزنا
و لكن ستبقى دائما و أبدا الجزء الأجمل في قلبي
ملحوظه ( ليليان كانت قاعده بعيد عن الناس شويه فى مكان هادى والناس فيه قليله جدااا )
ليليان فى نفسها ( يارب ترجع بالسلامه يا عمر يارب )
ليليان كانت قاعده بظهرها ومكنتش شايفه إللى جاى وراها
كان فيه شخص جاى من ورا ليليان وكان معاه اداه حاده وطلعها ومره واحده نزل على ليليان وووو........
وقفنا البارت إللى فات لما ليليان كانت بتعدى الطريق ومره واحده عربيه وقفت قدامها
صاحب العربيه خرج منها
ليليان بصدمه : انت !!!!!
الشخص : ازيك يا ليليان
ليليان : عاوز ايه يا ادهم
ادهم : عامله ايه
ليليان : بقيت زى الزفت لما شوفت وشك يا اخى واخفى من وشى عشان اعدى
ادهم : انا كنت عاوز اشوفك اصلا عشان عاوزك فى موضوع
ليليان : مينفعش كدا يا استاذ ادهم وسع لو سمحت
ادهم : طب قولى لبباكى ان انا هاجى اتقدملك
ليليان بصدمه : تتقدم لمين يا اهبل انت انا مخطوبه اساسا
ادهم اضايق لما عرف ان ليليان اتخطبت بس اخفى ضيقه بسهوله : والله اصل انا كنت مسافر ومعرفش اخر الاخبار ومين سعيد الحظ بقا
ليليان وجدت فرصتها انها تقوله مين العريس مع انها كانت متضايقه انها واقفه معاه : دا انت فعلا متعرفش انا اتخطبت لعمر ابن عمتك والخطوبة كمان يومين
ادهم بصدمه : عمر
ليليان : اه عمر وبعد اذنك وسع بقا ومش عايزه اشوف وشك تانى
رحلت ليليان وادهم اتعصب جدا لما عرف ان عمر خطب ليليان وركب عربيته وقرر يذهب إلى عمر
عند ليليان كانت متضايقه جدا وكانت بتفكر تقول لعمر وسيلا ولا لأ بعد تفكير طويل قررت متقولش لحد وقالت لنفسها اكيد ادهم مش هيتعرضلى تانى
فى يوم الخطوبه
الميكب ارتست وصلت واصدقاء ليليان وسيلا وياسمين وكله مع ليليان فى الغرفه
امانى : ليلو بقت عروسه يا عيال هههههههههه
شفق : دا احنا لازم نزغرط بقا
ليليان : استنى يا بت ازغرط معاكى
شفق : يلا يا قلبى هههههههههه
شفق وليليان : لولولولولولولوى لولولولولولولولولولولوى
الاء : الله عليكو بجد معانا مواهب فظيعه ههههههه
سيلا : يلا عشان عمر هيوصل كمان شويه
ليليان : انا خلصت خلاص اصلا يا بنتى انا حلوه من غير ميكب اساسا
ياسمين : بعشق التواضع بتاعك يا ليلو هههههههههه ربنا يزيدك يا بنتى
سيلا : هيزيدها اكتر من كدا هتفرقع من التواضع هههههههههه
ليليان : بقولكو ايه انا مش عايزه استظراف انا صاحبه الليلة دى
امانى : العروسه بقا وكدا هههههههههه
آيات دخلت الغرفه : يلا يا ليلو اجهزى عمر وصل
ليليان بتوتر : ما تخليه شويه مش عايزه اطلع
سيلا : يلا يا هبله هههههههههه
طلعت ليليان من الغرفه ومحمود مسك ايدها ودخل بيها الصالون سلمت على ليلى وابراهيم ووالده ادهم
وقعدت بجوار عمر بس فيه مسافه بينهم
عمر : أخبارك يا ليليان
ليليان : الحمد لله بخير وانت
عمر : بقيت كويس لما شوفتك
ليلى جلبت الدبل وعمر لبس ليليان الدبله وكانت فرحانه جدا بس حاولت متبينش
عمر : الفستان حلو عليكى علفكره
ليليان بخجل : شكرا
ليليان كانت ترتدى فستان عباره عن ( فستان وردى غامق منفوش وطرحه من نفس اللون )
امانى : بصوا بقا هنا عشان اصوركو
لسه امانى هتصور لقت شخص بيتكلم من وراها ولما ركزت فى الصوت عرفته ولفت بوجهها عشان تتاكد
محمد : انتو هتصوروا من غيرى
عمر : ما انت إللى إتأخرت اعرفكو يا جماعة محمد ابن عمى دكتور صيدلى
محمود : اهلا يا بنى نورت
محمد : تسلم يارب
الاء كانت راحه تقفل الباب ومحمد وقفها
محمد : استنى حضرتك اخويا جاى ورايا
بمجرد ما محمد انهى كلامه وجدت الاء شخص طويل قدامها
محمد : تعال يا فارس...فارس يا جماعه اخويا قدى بس مش تؤام هو فى كليه حربيه
محمود : اتفضل يا بنى هيا العيله كلها حربيه ولا ايه عمر وانت حربيه وابراهيم قوات مسلحه ههههههههه دا احنا كدا المفروض نفتح شركه امن
ابراهيم : هههههههههه اه والله
فارس الوقت دا كله كان باصص على الاء وهيا لاحظت دا و اتوترت جداا وشفق شافته
شفق : أخينا دا مبلحق ليكى كدا ليه
الاء بتوتر : وانا مالى هو انا قولتله بحلق
شفق بخبث : شكل كدا فى خطوبه فى شلتنا قريب هههههههههه
الاء : بس يا غتته وامشى روحى عند ليليان متقفيش جنبى
شفق : هههههههههه خلاص خلاص
شغلوا اغانى والكل مشى بس عمر قعد مع ليليان
عمر : ليليان عاوز اخد رايك فى حاجه
ليليان : اتفضل يا عمر
عمر : ايه رأيك نكتب الكتاب بعد ما اخلص الكليه علطول
ليليان : بس انا فى طب يا عمر يعنى سبع سنين انا كنت ناويه اخلص وبعدين نكتب الكتاب
عمر : حرام عليكي يا شيخه عايزانى استنى سبع سنين بحالهم يا مفتريه
عمر : انا لو كتبت الكتاب وانا فى الكليه وعملنا فرح هتشغل عن الدراسه وهضطر اسيبك واسافر اسكندريه عشان الكليه وانا مش عايزه كدا
عمر بخبث : قصدك مش عايزه تسيبينى
ليليان بتوتر : ها لا لا مش قصدى كدا انا قصدى ان الجواز وكدا مسئوليه ومينفعش اسيب بيتى ترم او سنه بحالها
عمر : طب ايه رأيك نمسك العصايه من النص يعنى تكتب الكتاب وبلاش فرح علطول ....انا عاوز كتب كتاب عشان اتعامل معاكى براحتى فهمتى ميبقاش عليا قيود وبصراحه القيود بتاعه الخطوبه دى انا مضمنش نفسى فيها
ليليان بخجل : يعنى ايه متضمنش نفسك فيها
عمر بضحك : أولا بطلى تحمرى كدا كل ما اكلمك ثانيا هفهمك انا مضمنش نفسى فيها بس بعد كتب الكتاب
ليليان : ماشى بس كتب كتاب بس لكن الفرح هنبقى نقرر بعدين
عمر : ماشى يا لولا
ليليان : مين لولا دى معلش
عمر : دلعك دلع اسم ليليان
ليليان : لا معلش اسمى ليليان مش لولا بعد كتب الكتاب ابقى قول إللى انت عاوزه ماشى يا حضره الظابط
عمر بضحك : ماشى يا حضره الدكتوره
محمود دخل الصالون : عاملين ايه
عمر وليليان : الحمد لله بخير
عمر : عمى محمود كنت عاوز رأي حضرتك فى حاجه.....انا عايز اكتب الكتاب علطول بعد ما اخلص الكليه
محمود : بصراحه الموضوع ده فى ايد ليليان هى إللى تقرر ..ايه رايك يا ليلو
ليليان : انا قولتله ان هيبقى كتب كتاب بس لكن الفرح هنبقى نقرر او نستنى شويه عشان الكليه واعرف اركز فيها
محمود : ماشى على خيره الله ان شاء الله يا عمر بعد الكليه نكتب الكتاب بس
عمر : تمام استأذن انا بقا سلام عليكم
محمود وليليان : وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
بعد ما عمر مشى محمود ندا ل ليليان
محمود : الف مبروك يا حبيبه بابا والله وكبرتى يا ليلو وبقيتى عروسه
ليليان بخجل : الله يبارك فيك يا احلى بابا
محمود باس راسها : ربنا يتمملك على خير يارب ويبعد عنك كل المشاكل والحزن ميدخلش حياتك ابدا وانا واثق ان عمر عمره ما هيزعلك
ليليان قبلت يديه : يخليك ليا يا احلى واحن بابا ...يلا تصبح على خير
محمود : و انتى من اهل الخير يا حببتى
دخلت ليليان الغرفه وابدلت ملابسها وجلست على المكتب وفتحت دفتر مذكراتها وكتبت
أُُحبك و حبك يسري في دمي،
أحبك وحبك يسكن في كل غُرف قلبي،
أحبك وحُبُك يُسيطر على كل أجزاء عقلي،
أحبك وكلمة أحبك تبدو قليلة لوصف الجنون الذي يعيشه قلبي عند رؤيتك!
أحبك وحبك يمدني بالحرارة في أبرد أيام الشتاء ، ويمنحني منبعا من الانتعاش والسرور في اسخن ايام الصيف
أحبك يامن جعلت قلبي يدق بدون خوف أو آلام،
أحبك يامن أحب!!!!!
أحبك،
ومضت فى النهايه باسم ( حبيبى عمر )
وقامت نامت وقبل ما تغمض عنيها نظرت إلى الدبله وقبلتها وابتسمت.....
فى صباح يوم جديد أثناء آذان الفجر استيقظت ليليان وايقظت سيلا وصلوا الفجر وناموا
فى الساعه التاسعه صباحا استيقظت ليليان وسيلا وخرجوا وجدوا اياد بالخارج مع محمود
محمود : تعالى يا سيلا ليليان كان بيكلمنى فى كتب الكتاب وعايز يحدده
سيلا بخجل من نظرات اياد : إللى حضرتك تشوفه يا بابا
محمود : طب انا هعمل تليفون على ما تتفقوا
خرج محمود وتبقى اياد وسيلا فى الصالون
اياد : ها يا ستى عاوزه كتب كتاب امته
سيلا : اكيد بعد ما انت تخلص كليتك صح اكون انا خلصت صح كدا
اياد : منها لله الكليه انا ايه إللى دخلنى الكليه دى بس ياربى
سيلا كانت لسه هترد بس ليليان دخلت الصالون
ليليان بضحك : انت بتندب حظك ولا ايه يا اياد نصيبك بقا واساسا انت مكنتش تعرف انك هتخطب القمر اختى صح ولا لأ هههههههههه
اياد : من ناحيه بندب حظى يبقى اه فعلا ومن ناحية مكنتش اعرف ان هخطب القمر اختك وهيا فعلا قمر فعلا مكنتش اعرف لو كنت اعرف كنت دخلت هندسه هههههههههه
ليليان : طب بس عشان فيه ناس قلبت طماطم هنا
اياد : اه ما انا واخد بالي هههههههههه
سيلا بخجل : بس يا بت طب ما انتى عندك عمر مستعجل اوى على كتب الكتاب وكان بيقول لبابا إمبارح انا هخلص الكليه من هنا هنكتب الكتاب لزق من هنا هههههههههه
ليليان وهيا تخرج من الصالون : بس يا غتته اسكتى
اياد : يلا سلام عشان احضر شنطنى عشان مسافر بكره
سيلا : تروح وترجع بالسلامة ان شاء الله
اياد بنظره حب : تسلميلى يارب ومنحرمش من الدعوه الحلوه دى ابدا
سيلا بخجل :احم يلا سلام
عند شفق كانت نازله تشترى هدوم واتصلت ب ليليان و امانى والاء ونزلوا مع بعض فى المول
ليليان : عاوزين نشترى هدوم حلوه عشان الترم الثانى يا حلوين
شفق : بتفكرينى ليه حرام عليكي
الاء : يابت انتى مش عايزة تروحى جامعه خالص يا فاشله
امانى : احنا بنزلها بالعافيه الصبح هههههههههه بتبقى لازقه فى السرير اكنه ابنها هههههههه
ليليان : كنا مفكرين ان الكليه راحه عن الثانويه طلعت شقلطه و بهدله وحياتك
شفق : ودا ينطبق عليه اغنيه شقلطونى فى بحر بيره ههههههههههه
امانى : او عايم فى بحر الغدر هههههههههه
الاء : انتو بتذاكروا ولا بتحفظوا اغانى يا عيال
ليليان : ايه السؤال الغريب دا يا لولو اكيد بنحفظ اغانى
وصلوا المول واشتروا هدوم كتير وبعد ما تعبوا قعدوا فى مطعم
ليليان : ايه رايكو نجيب بيتزا
امانى وشفق والاء : ماشى روحى اطلبى بقا يا شفق
شفق : هو انا الصبى بتاعكو ولا حاجه وانا معرفش
ليليان : يا شوشو بقا دا انا عروسه وكدا متزعلينيش
شفق : انتى ليه محسسانى انك خدتى جايزه نوبل يا شيخه اقعدى فى حته بقا
الاء : يلا يا بت قومى
شفق : حاضر يا باشا ههههههه
قامت شفق وطلبت الاكل ووقفت على ما تخده وجه بعدها شخص طلب اكل بس مهتمتش
الجرسون اعطى للشخص الطلب قبل شفق وهى اتضايقت لانها بقالها كتير واقفه
شفق : لو سمحت انا إللى جايه قبله يعنى اخد قبله انا استنيت كتير جدا مش معقول كدا
الشخص : عادى يا انسه يعنى
شفق نظرت ليه وعرفته فورا : انت
الشخص وهومروان : شفق صح انتى صاحبه ليليان خطيبه عمر صح
شفق : اه فى حاجه حضرتك وانت اتفضل هاتلى الاكل خلينى امشى
اخذت الاكل ومشيت
وصلت عند ليليان والاء وامانى وكانت متعصبه
ليليان : مالك شكلك هتفرقعى
امانى : تفرقع بس دى بطلع دخان من ودانها يا بنتى
الاء : بس يا بت انتى وهيا مالك يا شوشو
حكت ليهم الحوار إللى دار بينها وبين مروان
ليليان : مروان يبقى اكيد عمر معاه هنا
شفق : شوفوا البارده انا متعصبه وهي بتدور على سى عمر بتاعها
امانى بتكتم ضحكتها : خلاص يا شوشو اهدى وانتى يا ليليان مش وقت عمر
الاء : بقولكو ايه انا جعانه يلا ناكل بدل ما اكل أيديكم انتو حرين
شفق بضحك : يلا يا بنتى بدل ما تتعشى بينا هههههههههه
وهما بياكلو وجدت ليليان عمر جاى عليها ومعاه مروان
عمر بابتسامة : ازيك يا ليليان
ليليان : ازيك يا عمر
عمر : خلصتو ولا لسه وراكو حاجه هنا
ليليان : لا خلصنا وماشيين اصلا
عمر : طب يلا هوصلك
ليليان : لا لا مينفعش روح انت واحنا هنروح زى ما جينا
عمر : لا طبعا مينفعش طب ثوانى هتصل ب عمى محمود
اتصل عمر ب محمود ووافق انه يوصل ليليان
عمر : اهو وافق و ملكيش حجه يلا وهاتى صحابك
ليليان : تمام يلا يا بنات
الاء وامانى مشيوا مع ليليان وشفق كانت بتلم حاجتها من على طربيزه المطعم ولسه هتمشى لقت مروان وقف قدامها
مروان : قبل ما تقولى حاجه انا اسف والله بس مكنش قصدى اضايقك انا فكرتها عادى والجرسون ادانى الاكل وخدته وخلاص ومركزتش انا اسف مره تانيه يا شفق
لما مروان نطق اسمها وجدت قلبها بيدق بسرعه : خلاص عادى ولا يهمك عن اذنك
مشيت شفق وقلبها بيدق بسرعه وراحت عند ليليان وركبت معاها ورا
عمر و مروان كانوا فى الامام
وكلهم فى الخلف
عمر كان كل شويه يوتر ليليان ويبصلها فى مرايه العربيه و مروان كان بيبص لشفق وكانت ملاحظه
كل واحد وصل بيته وعمر طلع مع ليليان يسلم على محمود
عمر : انا جاى اسلم على حضرتك عشان مسافر بكره بقا
محمود : ترجع بالسلامه ان شاء الله يا عمر
عمر : إن شاء الله مع السلامه سلام يا ليليان
ليليان : سلام
فى اليوم التالى بدايه الترم الثانى سافر عمر واياد و مروان
عمر واياد كليه الحربيه
مروان وادهم كليه الشرطه
ليليان وشفق امانى والاء سافروا اسكندريه عشان الكليه
وسيلا رجعت كليتها
ليليان كانت قلقانه اوى على عمر وفكره أنها تخسره كانت بتجننها وتخليها تعيط
ليليان : يا جماعه انا هنزل اتمشى شويه على البحر
امانى : دلوقت يا ليلو الوقت اتأخر
شفق : طب حد يجى معاكى ؟؟؟؟
ليليان : لا لا انا عايزه انزل لوحدى مخنوقه شويه
الاء : خلى بالك من نفسك يا ليلو
ليليان وهيا تغلق الباب : حاضر يا حببتى
نزلت ليليان واتمشت وقعدت على البحر وبكت كتيررر لحد ما هديت شويه وطلعت دفتر مذكراتها من شنطتها وكتبت
و الله ما أحببت أحد كما أحبك
لا أهتم بماضيك ما يهمني هو أن أكون مستقبلك
عيناك كشوارع القدس ألف عدو يتمنى إحتلالها
كل يوم أقضيه معك يصبح من أحلى أيام حياتي
اقولها بصوت عال : أدمنت حبك و حرموني تعاطيك
أنت ملكي و ملاكي و جزء من أملاكي
أنت وحدك من يشغل بالي نهارا ويبكيني ليلا
عجبا لك يا قلبي تبكي شوقا لمن أبكاك حزنا
و لكن ستبقى دائما و أبدا الجزء الأجمل في قلبي
ملحوظه ( ليليان كانت قاعده بعيد عن الناس شويه فى مكان هادى والناس فيه قليله جدااا )
ليليان فى نفسها ( يارب ترجع بالسلامه يا عمر يارب )
ليليان كانت قاعده بظهرها ومكنتش شايفه إللى جاى وراها
كان فيه شخص جاى من ورا ليليان وكان معاه اداه حاده وطلعها ومره واحده نزل على ليليان وووو........
"اشتركوا الآن لتصلكم أحدث الفصول والتنبيهات فور نشرها"
"اشتركوا الآن لتصلكم أحدث الفصول والتنبيهات فور نشرها"